Laat onze papa Mohammed Rahim Sharifi blijven!

Laat onze papa Mohammed Rahim Sharifi blijven! (geboorte datum 08-02-1981 Geboren in Kabul Áfhanistan’.

Hallo allemaal,

Inmiddels ruim 11 jaar samen met de liefde van mijn leven. Samen hebben we 2 prachtige kinderen mogen krijgen, waar we dolgelukkig mee zijn. Helaas blijft er altijd die donkere wolk boven ons geluk. Nederland wil mijn vriend, en de papa van onze 6 jarige dochter en zoontje van 9 maanden, terug sturen naar Afghanistan. Samen vechten we al 10 jaar voor een verblijfsvergunning, maar het procederen is tot nu toe zonder succes.

Twee jaar geleden heeft Mohammed Rahim Sharifi (roepnaam Omed) opnieuw asiel aangevraagd op basis van nieuwe ontwikkelingen. Ongeveer 8 jaar geleden heeft Omed zich bekeerd tot het christendom. Dit nadat hij zich grondig heeft verdiept in het christelijke geloof en met het gevolg dat hij graag zijn geloof deelt met anderen. Lange tijd heeft hij dit niet willen gebruiken als reden voor een aanvraag, maar we hadden geen andere keus.

Voor de IND is zijn bekering en onze langdurige relatie geen reden voor een verblijfsvergunning. Ik zou met mijn kinderen mee kunnen naar Afghanistan, omdat wij de Nederlandse nationaliteit hebben. Hoe zou ik daar kunnen overleven? Ik spreek de taal niet, loop met mijn Europese uiterlijk gevaar en ga zo maar door. Hoe zou het leven van mijn dochter er dan uit zien? Ze is nu 6 jaar en door en door Nederlands. Ze spreekt alleen maar Nederlands en haar hele wereld is hier.

De rechter heeft na 8 jaar procederen eindelijk Omed in zijn gelijk gesteld, maar helaas ging de IND in hoger beroep. Nu 2 jaar later wachten we nog steeds op de uitspraak van de rechter. De angst voor een negatieve uitspraak is echt verschrikkelijk. Dan is het echt einde verhaal voor ons. Dit leven in onzekerheid is zwaar. Omed mag niet werken. Als hij ziek wordt kan hij niet zomaar naar de dokter, omdat hij daarvoor niet verzekerd is. Zelf heb ik slapeloze nachten en raak ik helemaal in paniek van het idee dat hij wordt opgepakt om te worden uitgezet. Twee keer heb ik meegemaakt dat Omed is opgepakt door de vreemdelingenpolitie en heeft hij 2,5 en 5 maanden vast gezeten in een uitzendcentrum. Allebei de keren is hij vrijgekomen door een vormfout van de IND.

Natuurlijk begrijp ik dat je bij een negatieve uitspraak terug moet naar je land van herkomst. Maar je zult het met mij eens zijn dat iemand niet na 20 jaar! in Nederland nog terug kan worden gestuurd. Voordat deze ellende begon heeft Omed altijd hard gewerkt. Hij heeft diploma’s en certificaten en werkte 6 a 7 dagen per week. Wanneer hij zijn verblijfsvergunning krijgt kan hij dan ook gelijk weer beginnen bij zijn oude werkgever. Zijn hele leven is hier. Ons hele leven is hier. Mocht hij terug gestuurd worden, dan mag hij hier 10 jaar lang niet meer komen. Maar mijn kindjes hebben recht op hun lieve papa. De papa die hun wereld is. Hun papa die ze nodig hebben, heel dichtbij!